ΔΙΚΑΙΟΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΝ

Η Μεταμόρφωση της Ευρώπης του Πολωνού ζωγράφου Karol Bąk.  Ο ταύρος - Ζευς απεικονίζεται ματωμένος και η Ευρώπη με μπούργκα.

Η ζωή, η ιδιοκτησία, η ελευθερία και η δικαιοσύνη είναι θεμέλια τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, ή τουλάχιστον θά έπρεπε να είναι. Και λέω θα έπρεπε διότι ενώ στο συλλογικό επίπεδο δεν νοείται διαφορετικός σκοπός από τον ατομικό παρά μία προέκτασή του ισχυροποιημένη από την δύναμη των αριθμών, αυτό που βλέπουμε είναι μία συλλογική αντιπροσώπευση να συμπεριφέρεται ως άλλο άτομο, ξένο προς εκείνα που αντιπροσωπεύει. Δεν χρησιμοποιώ το ρήμα ΅εκπροσωπεί΅ διότι η απουσία του είναι η ουσία του θέματος και η πηγή των προβλημάτων. Από τον 18 αιώνα με τους πολιτικούς πειραματισμούς των Γάλλων και των Αμερικανών περάσαμε βίαια και για τα καλά στην αντιπροσώπευση η οποία βασίζεται στο ότι ο πολίτης δεν ξέρει, είναι κουτός, αγράμματος και αμόρφωτος και έτσι δίνει το δικαίωμα σε μορφωμένους και παντογνώστες αντιπροσώπους του να διαχειρίζονται την ζωή του, την αξιοπρέπειά του, την ιδιοκτησία του... Εσείς είστε ικανοποιημένοι από αυτήν την διαχείρηση όπως την βιώνετε; Ρητορικά ρωτάω, γιατί εγώ δεν είμαι. Παραμένω οπαδός της αρχαιοελληνικής αμεσότητας και της εκπροσώπησης, δηλαδή της μεταφοράς της δικής μου θέλησης αυτούσιας, όχι του αντιπροσώπου μου, πράγμα που με καθιστά στην ουσία από corpora απώντα σε anima παρόντα, όπου κι αν βρίσκομαι. Το δημοψήφισμα είναι ένας τρόπος που αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί αλλά όπως βλέπετε το ποινικοποιούν και το πολεμούν με μανία.

Τούτων λεχθέντων, αν η ουσία της συλλογικότητας και η έννοια και ο λόγος ύπαρξης του κράτους βασίζεται στα ατομικά δικαιώματα, πως γίνεται - να το πώ απλά - οι πολίτες να θέλουν Α και το κράτος, η κυβέρνηση, να κάνει Β; Πώς είναι δυνατόν να βλέπουμε αυτό να συμβαίνει κατά κανόνα αντί να αποτελεί την εξαίρεση; Θέλω να θυμίσω ότι ο Νόμος έχει την ρίζα του και τρέφεται από την Δικαιοσύνη, όχι ανάποδα. Οτι είναι Δίκαιο μπορεί να είναι Νόμιμο. Οτι όμως ΚΑΝΟΥΜΕ Νόμιμο, δεν είναι σίγουρο ότι είναι και Δίκαιο. Ο εξανθρωπισμός της Φύσης και η κατάρα του ψευδεπίγραφου διαφωτισμού μας κυνηγάει δύο αιώνες τώρα. Είναι πλάνη να νομίζετε ότι όλα όσα νομοθετούνται είναι ΚΑΙ Δίκαια. Νόμος όμως που δεν εξυπηρετεί την δικαιοσύνη, τι Νόμος είναι;

Αρξομαι δ' από των προγόνων, πρώτον, ΔΙΚΑΙΟΝ γάρ αυτοίς και πρέπον δε άμα εν τώ τοιώδε την τιμήν ταύτην της μνήμης δίδοσθαι... Ετσι ξεκίνησε ο επιτάφιος του Περικλέους. Με το δίκαιον, διότι χωρίς το θεμέλιο της δικαιοσύνης, οι Ελληνες ούτε ένα απλό λόγο δεν έχτιζαν. Οσο το ατομικό δίκαιο θα αμβλύνεται και θα αδυνατίζει μέσα στην συλλογική σούπα αντί να ισχυροποιείται, τόσο το κράτος θα απομακρύνεται από τον πολίτη και η λέξη ΅δημοκρατία΅ θα αποτελεί απλά μιά λέξη. Τίποτα παραπάνω. Και οι αντιπρόσωποί σας θα βάζουν βάρος, κι εσείς θα χάνετε βάρος και θα γίνεστε βάρος... στα παιδιά σας...

(ΗΚ)