ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Η φαρμακερή γλώσσα των Αμερικανών εμπεριέχει μεγάλη σαφήνεια περί των θέσεών τους. Οι ισχυροί δεν κρύβονται, δεν χρειάζεται να το κάνουν. Ούτε η χρονική στιγμή (εισβολή Τουρκίας στην Κύπρο), ούτε η αμφισβήτηση των διεθνών χαρτών του ΟΗΕ (Exclusive Economic Zones - EEZ, article 55, Convention on the Law of the Sea) είναι τυχαία. Η χρονική στιγμή επελέγει προ πολλού, από την εκκίνηση των συνομιλιών Ελλάδος - Γαλλίας με θέμα - προσοχή - όχι μόνο τις φρεγάτες αλλά την αμοιβαία αμυντική συνδρομή με στρατιωτικά μέσα (άρθρο 2 της συμφωνίας). Ο Μακρόν έχει τολμήσει να τα βάλει με το Γερμανικό κατεστημένο και στην προσπάθειά του αυτήν γνωρίζει καλά ότι πρέπει να δώσει για να πάρει... Γιαυτό άλλωστε και απέπλευσε το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle με ανατολική ρότα. Στην διεθνή σκακιέρα όμως, οι δρώντες (τα κράτη) άγονται και φέρονται ΜΟΝΟ από το συμφέρον, από τίποτα άλλο. Ολοι το γνωρίζουν καλά αυτό εκτός από εμάς και το λέω διότι, αντί να πάρουμε το ρίσκο να φανούμε κάπως ΅ατίθασσοι΅ προς τους αμερικανούς - και οι γερμανοί αμερικανοελεγχόμενοι εντελώς είναι από το 45 και εντεύθεν, κάποτε πρέπει ορισμένοι να το χωνέψουν αυτό - την τελευταία στιγμή ανακρούσαμε πρύμνα και ακυρώσαμε την συμφωνία. Αντί να ισχυροποιηθούμε ναυτικά, με επιπρόσθετο όφελος την Γαλλική στρατιωτική συνδρομή σε περίπτωση απειλής της εδαφικής μας ακεραιότητος, ακυρώσαμε τις φρεγάτες και αναγκαστικά τώρα θα στραφούμε ΠΑΛΙ προς τις γνωστές, πλήρως ελεγχόμενες, αμερικανογερμανικές επιλογές. Οι Τούρκοι; Εμ, αυτοί ξέρουν να διαπραγματεύονται και να μην μασάνε από απειλές και λόγια και, μέχρι στιγμής, βγαίνουν κερδισμένοι. Εκτός και αν έχετε την ψευδαίσθηση ότι η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση δεν θα τους βρεί στο τέλος κερδισμένους. Ακόμη και αυτή η ίδια η λέξη, η διαπραγμάτευση, εννοεί την συζήτηση περί αμφισβήτησης, αφού δεν τίθεται ποτέ θέμα διαπραγμάτευσης κάτι δικού σου... Ετσι δεν είναι;

Οσοι επικαλλούνται την μή ανακύρηξη της ΑΟΖ από την Ελλάδα ως λόγο επιλογής του όρου "disputed" (αμφισβητούμενη) από το State Department, σφάλουν γιατί η χαρτογράφηση του ΟΗΕ είναι γνωστή τοις πάσι, ακόμη και στους Αμερικανούς. Αξίζει όμως να σταθούμε εδώ λίγο παραπάνω... Αλήθεια, νομίζετε ότι είναι τόσο κουτοί οι διπλωμάτες τους που επέλεξαν μία λέξη έτσι στην τύχη; Οχι βέβαια, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Τα χαζοαμερικανάκια υπάρχουν μόνο στην φαντασία των νεοελλήνων. Οι Αμερικανοί είναι κοσμοκράτορες και συμπεριφέρονται σαν κοσμοκράτορες. Ειδικά δέ με την παρούσα ηγεσία ΅αμφισβητούν΅ έμπρακτα και σε κάθε περίπτωση όλους ανεξαιρέτως τους διεθνείς οργανισμούς. Ξέρετε γιατί; Διότι όλοι οι διεθνεις οργανισμοί ξεκίνησαν και χρηματοδοτούνται κατ¨εξοχήν από τις ΗΠΑ οι οποίες κουράστηκαν τόσα χρόνια να ξοδεύουν αντί να επενδύουν... Κυριολεκτώ και επιλέγω πολύ προσεκτικά τις λέξεις μου. Θυμηθείτε, στην διεθνή σκακιέρα μόνο το συμφέρον και η δύναμη ισχύουν. Τίποτε άλλο.

Η αποκλιμάκωση της έντασης στο Καστελλόριζο δεν πρέπει να μας σύρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αν αυτό γίνει, θα χάσουμε εθνική κυριαρχία και, προσέξτε, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΣΟΤΙΚΑ στην ζωή... ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΣΤΟ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΓΙΑΥΤΟ. Δεν έχει σημασία αν δώσουν λίγα ή πολλά. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ. Τελεία και παύλα.

Ολα τα ανωτέρω περιγράφουν το πρόβλημα. Εγώ όμως απεχθάνομαι όλους εκείνους που κλειδώνουν πάνω στο πρόβλημα και δεν ξοδεύουν ούτε ένα λεπτό για να προτείνουν λύση. Η λύση είναι το ζητούμενο, όχι η κλάψα... Kαι η λύση για την οποία έχω αρνηθεί τέσσερεις φορές την πολιτική μου εμπλοκή (αφού κανείς δεν μου την υποσχόταν τουλάχιστον ως στόχο) ήταν, είναι και θα είναι μόνο μία: Η ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ. Η αυτάρκεια αντί παντός. Αυτάρκεια στην διατροφή μέσω της αγροτικής παραγωγής, αυτάρκεια στους εξοπλισμούς, αυτάρκεια στην παιδεία, στην υγεία... ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ. Το ότι δεν γίνεται από την μία μέρα στην άλλη δεν είναι δικαιολογία. Πρέπει να αποτελέσει ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ και μέσα από αυτό το φίλτρο να κρίνεται η κάθε ενέγειά μας. Η γαλλική συμμαχία που μόλις χάλασε θα μας έδινε πολύτιμο χρόνο και πλάτες για να κερδίσουμε πόντους στον αγώνα για αυτάρκεια. Αν είχαμε πρόγραμμα... Αν... Αντίστοιχες συμμαχίες, βλέπε Ισραήλ, Αρμενία, Ιταλία (όπως πρόσφατα αλλά ακόμη πιό αυξημένης ισχύος) θα μας καθιστούσαν περισσότερο ελεύθερους να επιμερίσουμε δυναμικό προς τον ζητούμενο στόχο, χωρίς καν να υπολογίζω την τεράστιας σημασίας επιστημονική συνεργασία με κράτη όπως το Ιρλαήλ που έχει κάνει την αυτάρκεια κοινό παρονομαστή σε όλες του τις εκφράσεις.

Μπορούμε. Μπορούμε τα πάντα. Το έχουμε αποδείξει πολλές φορές στην πολυχιλιετή μας ιστορία. Αρκεί να θυμηθούμε τον τεράστο Βρασίδα που πρίν πεθάνει πολεμώντας στην Αμφίπολη είπε το τρομερό, ΤΟΥ ΚΑΛΩΣ ΠΟΛΕΜΕΙΝ ΤΟ ΕΘΕΛΕΙΝ...

Μπορούμε, πρέπει όμως να θέλουμε.

(ΗΚ)