ΕΑΝ ΔΕ ΕΥΡΕΘΩΣΙΝ ΕΚΕΙ ΔΕΚΑ;

Amin ο Τρισμέγιστος,
Μέγας διδάσκαλος των απανταχού κρατιστών.

Eίναι πλέον απόλυτα σαφές ότι αυτό που ονομάζουμε ατομική ιδιοκτησία είναι έτσι μόνο κατ' όνομα, αφού εκείνο που ονομάζουμε κράτος, δεν επιτρέπει στο άτομο να την διαχειριστεί κατά το δοκούν. Είναι επίσης απόλυτα ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν εκπροσωπεί πλέον τα συμφέροντα των πολιτών που το εξέλεγξαν στην εξουσία, αλλά των ανθρώπων που το στελεχώνουν και των χορηγών τους. Οποιος δεν συφωνεί με αυτήν την τοποθέτηση, είναι ή κουτός, ή μαζί τους. Σίγουρα πάντως όχι μαζί μας. Γιατί εκεί έχουμε καταντήσει, στο εμείς κι οι άλλοι, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι.

Και δεν ομιλώ απλά για συνηθισμένες πρακτικές όπως οι φόροι, παρά για εντελώς απροκάλυπτες ενέργειες που δηλώνουν απερίφραστα ότι αυτοί οι άνθρωποι - προσοχή: δεν υπάρχει αόριστο κράτος και ασαφής δημόσια διοίκηση, άνθρωποι τα εκφράζουν - θεωρούν την επικράτεια τσιφλίκι τους και εννοούν να παίρνουν το μερίδιό τους από ότι κι αν αναπνέει πάνω στην "γή τους". Τα παίρνουν και μετά με αυτά λαδώνουν τα γρανάζια του μηχανισμού τους (τις συντεχνίες και τα μέλη τους) για να συνεχίσει να λειτουργεί... το κράτος.

Το ότι το κράτος έχει εξελιχθεί σε μία συμμορία που πουλάει προστασία και νοιάζεται μόνο για την πάρτη της, φαίνεται περίτρανα, εκτός από την μακραίωνη οικογενειοκρατία και την αναξιοκρατία, και από τις αναρίθμητες περιπτώσεις συλλήψεων ηλικιωμένων που κακώς διακωμωδούνται από το πλατύ κοινό. Το μήνυμά τους είναι πολύ σοβαρό και ο λόγος είναι σαφέστατα ο εκφοβισμός των υπολοίπων. Οταν πουλάς νταβαντζιλίκι σε μία 80χρονη γιαγιά για πέντε τερλίκια, θα λυπηθείς έναν νεώτερο; Οχι βέβαια. Και αν δεν το πιάνετε ακόμη το υπονοούμενο, δείτε τι θύελλα έχει ξεσηκωθεί με την πλατφόρμα της Airbnb που πρόσφατα δέχτηκε και άλλη επίθεση (στην Ιρλανδία αυτήν την φορά και έπεται ο χαμός στην Ελλάδα σύντομα) από τα οργανωμένα συμφέροντα. Γιατί, το δικό σου ΔΕΝ είναι πραγματικά δικό σου τελικά. Τι κι αν δούλεψες, αμοίφτηκες, πλήρωσες τον φόρο που σου αναλογούσε για το εισόδημά σου και με το περίσσευμα αγόρασες ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο και δέκα άλλα πράγματα. Πείτε μου γιατί αυτά που έχουν περιέλθει στην κυριότητά σου αφού πληρώθηκαν με χρήμα που ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΕΙ πρέπει να εμπίπτουν σε νέα φορολόγηση; Γιατί να μην μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις "επενδυτικά", ήτοι για την παραγωγή πλούτου; Δικά σου δεν είναι; Εμ, όχι βέβαια... Το σπίτι σου δεν μπορείς να το νοικιάσεις για να συμπληρώσεις το εισόδημά σου γιατί ανήκει στην ουσία περισσότερο στα ξενοδοχεία και στις συντεχνίες τους παρά σε σένα, αφού αυτά είναι ο λόγος που η πολιτεία στο απαγορεύει. Τα ξενοδοχεία έχουν μεγαλύτερη δύναμη από σένα στην διαχείρηση του δικού σου - μόνο κατ' όνομα - σπιτιού. Δεν το βλέπετε ακόμα; Μπορείτε μήπως να χρησιμοποιήσετε το δικό σας αυτοκίνητο σαν ταξί; Οχι... Γιατί; Γιατί θέλετε ΑΔΕΙΑ με χίλια δυό ενσημοχαρτόσημα και ένα σκασμό λαδώματα στον μηχανισμό της Νέας Ουγκάντας των Βαλκανίων όπου για να αναπνεύσεις ακόμα χρειάζεσαι πλέον ΑΔΕΙΑ... που και την πληρώνεις και τελικά δεν στην δίνουν. Ετσι όμως μόνο ένα πράγμα δεν θα μπορέσεις ποτέ να πετύχεις. Ανάπτυξη. Γιατί η ανάπτυξη θέλει ελευθερία ενώ είναι αλλεργική σε κάθε μορφή παρεμβατισμού και ελέγχου.

Με διαβάζετε τόση ώρα να ομιλώ για ιδιωτικά σπίτια και αυτοκίνητα, ατόμων, πολιτών, όχι μεγάλων επιχειρηματικών σχηματισμών όπως Ανωνύμων Εταιρειών και των συναφών τους. Και αυτό γιατί στην Ελλάδα, το 85% της επιχειρηματικότητας απαρτίζεται από ατομικές, ομόρρυθμες ή ετερόρρυθμες εταιρείες. Αν λοιπόν θελήσεις να ρημάξεις την χώρα, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να χτυπήσεις οτιδήποτε ατομικό, με προεξέχουσα την ατομική ιδιοκτησία. Οι αριθμοί με υποστηρίζουν κάθετα και είναι αμείλικτοι. Κατά την τριετία 2015 - 2018, ο αριθμός των προσωπικών, ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων επιχειρήσεων συρρικνώθηκε κατά 31.384 ή 24,7%, ενώ τα δηλωθέντα κέρδη συμπιέστηκαν κατά 924 εκ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, ο πληθυσμός της χώρας με μικρό εισόδημα, από μηδέν έως 10.000 ευρώ, αυξήθηκε κατά 248.808 άτομα - απίστευτα νούμερα για μία τόσο μικρή χώρα - κάνοντας τον Ελληνα από παραγωγό και δημιουργό, να μετατραπεί σε κυνηγό επιδομάτων και εφάπαξ παροχών. Η κατρακύλα δεν έχει βέβαια φρένο και ο κατήφορος μόλις τώρα αρχίζει να γίνεται απότομος... Σε λίγο θα γίνει καθαρός γκρεμός.

Ψάχνεις λοιπόν μανιωδώς για λίγο φώς μέσα σ' αυτό το μεσαιωνικό σκοτάδι της ψεύτικης μόρφωσης που μετριέται με πληρωμένα πτυχία (μην ξανακούσω για LSE και Harvard γιατί αυτά τα ευαγή ιδρύματα τα γνωρίζουμε πολύ καλύτερά τους) και σε πιάνει η απόγνωση. Λέω κι εγώ, να βρώ 50 της προκοπής ρε παιδί μου και να πώ εντάξει, υπάρχει ελπίδα. Και μούρχεται στο μυαλό η Γέννεσις γιατί, βλέπετε, έτσι μας μεγαλώσανε... Με την Παλαιά Διαθήκη αντί τον Ομηρο και τον Ησίοδο... Εστω. Λέει λοιπόν ο Αβραάμ στον Κύριο, όταν εκείνος είναι έτοιμος να δώσει την εντολή στους αγγέλους του να ισοπεδώσσουν τα Σόδομα ένεκα της ασεβίας των κατοίκων τους:

(24) ἐὰν ὦσι πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀπολεῖς αὐτούς; οὐκ ἀνήσεις πάντα τὸν τόπον ἕνεκεν τῶν πεντήκοντα δικαίων, ἐὰν ὦσιν ἐν αὐτῇ; (26) εἶπε δὲ Κύριος· ἐὰν ὦσιν ἐν Σοδόμοις πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀφήσω ὅλην τὴν πόλιν καὶ πάντα τὸν τόπον δι᾿ αὐτούς. Και πές πές, έφτασε με το παζάρι ο Αβραάμ από τους 50 στους 10. (32) ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ δέκα; καὶ εἶπεν (ο Κύριος)· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν δέκα.

Αλλά δεν βρέθηκαν ούτε καν 10... Ούτε τότε, ούτε τώρα. Και δεν πρόκειται να βρεθούν όσο οι Ελληνες θα δέχονται να ζούν σε καθαρά σπίτια και να περπατούν σε βρώμικους δρόμους. Γιατί, όσο δεν μπορούν να δούν τα κοινά σαν δικά τους - που είναι δικά τους - δεν θα ζητήσουν ποτέ τα ρέστα από εκείνους που οι ίδιοι έχουν τοποθετήσει στην εξουσία, οι οποίοι, αντί να σέβονται τους εργοδότες τους, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τους κάνουν να αισθάνονται ξένοι στην χώρα τους και νοικάρηδες στα σπίτια τους.

(ΗΚ)