ΜΑΝΗ, ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ

 

Γιορτές είναι, ξενιτεμένος είμαι, είπα να βάλω λίγη πατρίδα στο σπίτι μου. Πόση χαρά μπορεί να σου δώσει ένα κομμάτι χαρτόνι όταν παίρνει μορφή... Εφτιαξα τον πύργο, κάθισα να τον χαζέψω γεμάτος νοσταλγία και έγραψα αυτές τις γραμμές:

Μάνη, κυρά, αρχόντισσα
ποτέ μου δε σε ρώτησα
οι ρίζες πως κρατούνε;
Πως στέκουνται ολόϊσια
και στο Θεό κυττούνε,
τα κυπαρίσσια τα ψηλά...
Χώμα δεν νοσταλγούνε;

Τι να το κάνουν κύρη μου,
αυτά νέκταρ ζητούνε,
αλλού είναι οι ρίζες τους
γιαυτό ψηλά κυττούνε...
Τ' αστέρια νοσταλγούνε.

(Ηλίας Καζακέας, 27 Δεκεμβρίου 2019)