ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ Μ' ΑΡΕΣΟΥΝ.

Ούκ έφη δε τους Λακεδαιμονίους ερωτάν πόσοι εισίν οι πολέμιοι αλλά πού εισίν.

Σαν σήμερα, 22 Ιουλίου 1974
Καταδρομέας Λοχαγός Νικόλαος Κατούντας, Συγκίνησε με την ανδρεία του μέχρι και τον Θεό τον ίδιο, κι εκείνος του χάρισε μιά θέση στο πάνθεον των ηρώων της Ελληνικής Ιστορίας.

Μην τον ξεχάσετε...

(ΗΚ)

----
(Χαρακτηριστικό απόσπασμα από το εισαγωγικό σημείωμα στο βιβλίο "Νικόλαος Κατούντας - Ο Λεωνίδας της Κερύνειας" του Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος συνέγραψε το πρώτο κεφάλαιο ενώ είχε και τη γενική επιμέλεια του βιβλίου):

«…Όλα όσα έκανε ο καταδρομέας Λοχαγός Νικόλαος Κατούντας εκείνη την ημέρα για να υπερασπιστεί την Κυρήνεια, θα γραφτούν με χρυσά γράμματα στην ιστορία, και στις σελίδες αυτού του βιβλίου θα διαπιστώσει ο αναγνώστης ότι δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής σε ό,τι γράφουμε.

Όμως, εκείνο που θα μείνει ανεξίτηλο εις τους αιώνας των αιώνων, εκείνο που τον κατατάσσει στους μεγαλύτερους ήρωες του έθνους, είναι το εξής περιστατικό:

Όταν πήρε την αποστολή και κινήθηκε με το τμήμα του προς την ακτή απόβασης, όπου αποβιβαζόταν με το δεύτερο αποβατικό κύμα η «Δύναμη Ειδικής Αποστολής Bora» των Τούρκων, συνάντησε τμήματα του 251 ΤΠΖ να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους και να υποχωρούν άτακτα προς τα μετόπισθεν. Τότε ρώτησε έναν στρατιώτη που οπισθοχωρούσε:

«Πού είναι ο εχθρός;».

Ο στρατιώτης του απάντησε: «Είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Καλύτερα να φύγετε. Το δικό μας τάγμα διαλύθηκε».

Τότε ο καταδρομέας Λοχαγός Νικόλας ο Κατούντας, ως εκ θαύματος, απάντησε όπως ακριβώς ο Άγης Αρχιδάμου με το ρητό του «Ούκ έφη δε τους Λακεδαιμονίους ερωτάν πόσοι εισίν οι πολέμιοι αλλά πού εισίν». Είπε στον υποχωρούντα στρατιώτη επιτακτικά: «Δεν σε ρώτησα πόσοι είναι, αλλά πού είναι».

Αυτό ήταν. Ο καταδρομέας Λοχαγός Νικόλαος Κατούντας είχε γράψει εκείνη τη στιγμή την ιστορία του, την οποία επικύρωσε λίγες ώρες μετά, όταν έδιωξε έναν-έναν τους καταδρομείς του να σωθούν και έμεινε ο ίδιος μόνος να μάχεται εναντίον πολλών, τραυματισμένος, μέχρι την τελευταία σφαίρα και μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός του τον εχθρό.»

ΑΘΑΝΑΤΟΣ.