ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ, ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Η λέξη αλλοίμονο προέρχεται από την αρχαία ελληνική έκφραση "αλλ' οἴμοι" όπου το οἴμοι ήταν επιφώνημα θλίψης. Η νέα γραφή με ένα λάμδα και γιώτα, εκφράζει εντελώς άλλο νόημα (αλί + μόνον, η έστω “αλλ' ει μόνον΅ και σημαίνει "αλλά εάν μόνο"). Εγώ εννοώ θλίψη, σαν να λέω δυστυχώς και γι αυτόν τον λόγο επιλέγω να μένω πιστός σε εκείνους που δημιούργησαν την γλώσσα μας και όχι σε κάποιους νεότερους που αλλάζουν κατά το δοκούν την γλώσσα που δεν δημιούργησαν.

Αλλοίμονο λοιπόν, με δύο λάμδα και όμικρον γιώτα, γιατί ζούμε σε έναν κόσμο που επιμένει βολικά να παραδέχεται ότι ο οποιοσδήποτε μειωτικός χαρακτηρισμός πρέπει να αφορά μόνο πράξεις, ποτέ ανθρώπους. Γιατί οι άνθρωποι αν θέλουν, μπορούν… έτσι τους έμαθαν . Όπως δηλαδή εκείνο το ΅αν εργαστείς σκληρά θα τα καταφέρεις΅ και το άλλο το… ΅αν θέλεις κάτι πολύ, θα φροντίσει κάποιος ή κάτι, να σούρθει΅… Στα μούτρα προφανώς, γιατί ο κόσμος δεν είναι φτιαγμένος για την δική μας ευχαρίστηση, ούτε και νοιάζεται κανείς στο σύμπαν αν ζήσουν ή πεθάνουν όλοι αυτοί οι άτυχοι που προσβλήθηκαν από τον καταραμένο ιό. Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος! Η μονάδα ανάλυσης δεν είναι η πράξη αλλά ο άνθρωπος και όσο κι αν όλοι μας κάνουμε αναποτελεσματικές πράξεις, όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε παρά μόνο σε στιγμές ειλικρινούς ενδοσκόπησης, η αλήθεια είναι ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Η ισότητα έναντι του Νόμου δεν ισοδυναμεί όπως μας έκαναν να νομίζουμε με ισότητα σε όλα, γιατί υπάρχει άλλη λέξη στην πλούσια γλώσσα μας για κάτι τέτοιο: η ισοπέδωση. Υπάρχουν λοιπόν και τέτοιοι άνθρωποι που το περιορισμένο βεληνεκές τους δεν τους επιτρέπει να λειτουργούν όπως θα έπρεπε και συνεπώς αποδεικνύονται μικρότεροι των περιστάσεων. Εν προκειμένω, εκείνοι που αποδείχθηκαν μικρότεροι των περιστάσεων είναι πολλοί. Και επειδή αρκετοί από αυτούς κρατούν ο καθένας με τον δικό του τρόπο τις τύχες του κόσμου στα χέρια τους, βιώνουμε αυτόν τον παγκόσμιο εφιάλτη σήμερα. Βασικό γνώρισμα της αναποτελεσματικότητας είναι η εσφαλμένη εκτίμηση της κατάστασης. Η δε τάση να επικαλούμεθα συνωμοσίες και κακοήθειες παραβλέποντας την απλή εξήγηση της χαζομάρας, είναι αποτέλεσμα της παραπάνω ανθρωποκεντρικής και ψευτοανθρωπιστικής νοοτροπίας που έχουμε ενστερνιστεί τις τελευταίες δεκαετίες.

O ιός και αληθινός είναι και σκοτώνει. Δεν χωράει η παραμικρή συνωμοσιολογία εδώ, ασχέτως της στυγερής εκμετάλλευσης που γίνεται επί τη ευκαιρία από τις αρχές. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η εστίαση πρέπει να είναι στην κατάλυση της ατομικής ελευθερίας από την μία, μαζί με τα παρελκόμενά της που είναι η κατεστραμμένη οικονομία, και από την άλλη η επιλεκτική επιβολή των μέτρων που επιτρέπει προωθήσεις αλλοδαπών στην ενδοχώρα όταν ο Έλληνας είναι σε καραντίνα. Η κυβερνητική σιγή στις τόσες ερωτήσεις των πολιτών είναι το λιγότερο ύποπτη για να μην πώ κάτι χειρότερο. Αποκλείεται η κυβέρνηση να μην έχει εισπράξει την δυσφορία των πολιτών οι οποίοι δεν έχουν καν ενημερωθεί για έστω πιθανή ημερομηνία λήξης των μέτρων. Απλά τους έχει απαγορευθεί η κυκλοφορία. Με τα σημερινά παγκόσμια δεδομένα, βλέπω Μάϊο να έχουμε το ξεκίνημα για επιστροφή στην κανονικότητα, πάντα εκτός απροόπτου και αστάθμητου παράγοντα.  Μην επιτρέψετε όμως στην πανδημία να κρύψει το ότι η Ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών – τουλάχιστον – δεν ενδιαφέρονται για την λαϊκή βούληση. ΣΥΡΙΖΑ με το Σκοπιανό, ΝΔ με το λαθρομεταναστευτικό, και ποιος ξέρει τί άλλο στο μέλλον… Αιγαίο; Νησιά; Η αδιαφορία των κυβερνώντων για την λαϊκή βούληση δεν είναι βέβαια Ελληνική πρωτοτυπία. Κάθε άλλο μάλιστα.

Υπάρχει ένα στοιχείο σχετικά με τον κορονοϊό που σε κάνει πολύ σκεπτικό. Υπάρχει τοποθέτηση που ισχυρίζεται ότι εάν οι Κινέζοι λάμβαναν μέτρα τρείς μόλις εβδομάδες νωρίτερα, θα είχε αποφευχθεί το, κρατηθείτε, 95% των κρουσμάτων! Αν αυτό είναι έτσι - λέω αν, για να αποφύγω τον χαρακτηρισμό του συνωμοσιολόγου – σημαίνει ότι η όλη εξέλιξη ήταν επιλογή και όχι τύχη. Το εύλογο ερώτημα είναι ΅γιατί΅; Δύσκολο να εστιάσεις σε έναν μόνο λόγο… μέχρι να προδώσουν το μυστικό οι Γερμανοί οι οποίοι, αφού πρώτα έδιωξαν τους ανταγωνιστικούς Βρετανούς από την ΕΕ, σπεύδουν τώρα να μαζέψουν όσο περισσότερο χρυσό μπορούν. Ξαφνικά. Σήμερα υπάρχουν 198.000 τόνοι χρυσού σε ανθρώπινα χέρια παγκοσμίως (WGC). Οι κεντρικές τράπεζες έχουν στα θησαυροφυλάκιά τους περίπου 35.000 τόνους (monetary gold). Οι υπόλοιποι 155.000 τόνοι (private gold?) σε ποια χέρια βρίσκονται άραγε; Έχει σημασία γιατί για την οικονομία είναι σημαντικό το σύνολο του υπάρχοντος χρυσού, όχι μόνο αυτό των τραπεζών. Όταν το ψάξεις, βλέπεις μία σημαντική αύξηση στην τάση για κατοχή χρυσού από τους Γερμανούς πολίτες (9.000 τόνοι) και μάλιστα σε σημείο που σχεδόν αυτή η ποσότητα να ισούται με τον ιδιωτικό χρυσό των δύο άλλων μεγαλυτέρων οικονομιών της Ευρώπης, της Γαλλίας με 4.600 τόνους και της Ιταλίας με 5.700 τόνους (για την Κίνα αυτό το νούμερο είναι 20.000…). Η τάση των Γερμανών για το ΅μάζεμα΅ όσου περισσότερου χρυσού είναι δυνατόν, σε κάνει να διερωτάσαι αν βλέπουν μπροστά τους κρίση - ακόμη και πόλεμο - και σου θυμίζει ότι τα αμερικανικά δολάρια που κάποτε είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, σήμερα στηρίζονται στα όπλα και την στρατιωτική ισχύ αφού από μόνα τους δεν αξίζουν πολλά. Η Κίνα όμως έχει μαζέψει τόνους χαρτί με το σήμα του δολαρίου τυπωμένο επάνω του και όταν η παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ πήγε με το έτσι θέλω να μαζέψει το ελλειμματικό ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών, άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου.  

Που είναι ο ελλειμματικός χειρισμός; Στην κάκιστη διαχείριση του χρόνου και στην ανόητη και αλαζονική αίσθηση υπεροχής, όταν σχεδόν τα πάντα που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί κατασκευάζονται στην Κίνα. Οι Αμερικανοί δεν ήταν έτοιμοι να απορροφήσουν μονομιάς όλη την κινεζική παραγωγή τους, το δε ΅εδώ και τώρα΅ είναι πολύ μαφιόζικο και δεν αφήνει πολλά περιθώρια στην επιλογή συμπεριφοράς. Η αντίδραση από την άλλη πλευρά πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Αν μάλιστα η άλλη πλευρά λέγεται Κίνα, ακόμη περισσότερο. Παρ΄όλα αυτά, γνωρίζουμε ότι οι Αμερικανοί το περίμεναν. Ο Bill Gates μέσω του Bill and Melinda Gates Foundation, το World Economic Forum και το μεγαλύτερο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του κόσμου, το Johns Hopkins (Johns Hopkins Center for Health Security) είχαν ολόκληρη ημερίδα επί του θέματος (Event 201, a pandemic exercise to illustrate preparedness) μόλις στο τέλος του περασμένου έτους. Άρα, που είναι όλοι εκείνοι που κατηγορούν τους πάντες για συνωμοσιολογίες όταν αυτό που βιώνουμε σήμερα ήταν και αναμενόμενο και είχαν γίνει προτάσεις για την πρόληψη και την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή του; Γιατί αδράνησαν άπαντες ενώ γνώριζαν; Οι κανόνες εξεύρεσης απαντήσεων σε τέτοια ερωτήματα είναι δύο: Πρώτον, ποτέ μην παραβλέπεις την βλακεία και την ανικανότητα σαν λόγο. Ότι μπορεί να εξηγηθεί με την ανθρώπινη μικρότητα, συνήθως είναι σωστό. Δεύτερον, follow the money. Always follow the money. Είναι πάγια τακτική των επιχειρηματιών να κυττάζουν αφ΄ υψηλού τους τεχνοκράτες. Ολοι θα σου πούν ότι αν τους άκουγαν, τους τεχνοκράτες, δεν θα είχαν φτιάξει τις περιουσίες τους. Και οι δύο χώρες έχουν μπόλικους από αυτό το είδος, οι δε ευρισκόμενοι στην εξουσία ακούν πολύ προσεκτικά τις γνώμες τους… ή τις εντολές τους.

Η Αμερική έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης χωρίς να μπορεί κανείς να την κατηγορήσει για την πανδημία, η Κίνα όμως πρέπει να λογοδοτήσει στην ανθρωπότητα. Η ψεύτικη διάθεσή της για βοήθεια στους δοκιμαζόμενους λαούς από τον φονικό ιό που από τα δικά της χέρια ΅ξέφυγε΅ είναι απόδειξη της ενοχής της. Μία ολοκληρωτική χώρα με αδίστακτους ανθρώπους στην εξουσία δεν υπολογίζει μερικές χιλιάδες πολιτών της για να πετύχει τους στόχους της. Αφού οι Αμερικανοί άνοιξαν – λανθασμένα για μένα – τα χαρτιά τους και κατέστησαν σαφές ότι στόχος τους είναι ο επαναπατρισμός της παραγωγής εταιρειών Αμερικανικών συμφερόντων και το μάζεμα της ψαλίδας στις εμπορικές συναλλαγές ΅εδώ και τώρα¨, οι Κινέζοι που δεν ξέρουν να χάνουν, εστίασαν στην οικονομική καταστροφή του αντιπάλου τους. Αφού στρατιωτικά οι Αμερικανοί είναι ανίκητοι - είναι, με κεφαλαία γράμματα - και αδρανοποίησαν το κεφάλαιο (η Αμερική τυπώνει ότι της λείπει, απλά), μένει η εργασία. Εκεί χτύπησαν. Με όλους τους νέους περιορισμούς, οι Κινέζοι δεν θα μπορούν να ξεφορτώνουν την παραγωγή τους στις ΗΠΑ. Αν όμως ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ιαπώνων και καταφέρουν να παράγουν σε αμερικανικό έδαφος, η πώληση δεν θα θεωρείται πλέον εισαγωγή… Παρ΄ όλα τα τρισεκατομμύρια που ρίχνουν οι Αμερικανοί στην οικονομία τους για να συγκρατήσουν την πτώση, δύσκολα θα μετριάσουν το πέσιμο και μιά οικονομική βουτιά κάνει τα πάντα φθηνότερα με τα δολάρια που τόσα χρόνια μάζευαν οι Κινέζοι, ξαφνικά να αποκτούν τεράστια αξία. Η Κίνα αφού δεν μπορεί να την πολεμήσει, θέλει να αγοράσει την Αμερική.

Το take away από όλα αυτά είναι ότι ο πιο επικίνδυνος ιός πάνω στην γη, εξακολουθεί να είναι η ανθρώπινη συμπεριφορά. Η επιστημονική πρόβλεψη του μέλλοντος είναι άχρηστη όταν η βούληση για προετοιμασία στην αντιμετώπισή του είναι ανύπαρκτη. Οσο δε οι πολίτες θα ρωτούν και οι κυβερνήσεις δεν θα απαντούν, το καζάνι θα συνεχίσει να βράζει. Η επερχόμενη τεράστια οικονομική κρίση που θα δοκιμάσει τις ανθρώπινες αξίες, κάνει την ανάγκη απαντήσεων επιτακτική. Ελπίζω ότι 20.000 και πλέον θάνατοι από αυτόν τον κατασκευασμένο ιό να είναι αρκετοί να μας ταρακουνήσουν λιγάκι. Λέω ελπίζω και μόλις την ξεστομίζω αυτήν την λέξη σκέφτομαι ότι την ίδια περίοδο, από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα, πέθαναν δεκαεπτά εκατομμύρια άνθρωποι από διάφορες άλλες αιτίες… Όχι είκοσι χιλιάδες, δεκαεπτά εκατομμύρια… Και δεν ξυπνήσαμε…

(ΗΚ)

Σημ1. Πρέπει να το γράψω. Η αυτοθυσία και η ανθρωπιά του απλού Αμερικανού πολίτη μπροστά σ΄αυτήν την απαίσια κατάσταση, είναι ηρωϊκή και άκρως συγκινητική. Την ζώ και μιλάω από πρώτο χέρι. Ιδιαίτερα των ένστολων που υπερβάλλουν εαυτούς γελώντας υπερήφανα και ειρωνικά στα μούτρα του αόρατου εχθρού που πολεμούν. Αυτός ο λαός έχει τεράστια ψυχικά αποθέματα μέσα του και αν κάνει η Κίνα - και η όποια άλλη Κίνα - το λάθος να θελήσει να τα δοκιμάσει... αλλοίμονό της. 

Σημ2. Η πιθανότητα χαοτικής συμπεριφοράς της φύσης (ότι δηλαδή όλη αυτή η ιστορία απλά... έγινε) δεν υφίσταται από την στιγμή που κάτι είναι κατασκευασμένο από τον άνθρωπο. Για να εξηγούμαστε...