ΑΠΛΑ, ΛΙΤΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΤΤΑ

Στην ανθρώπινη συμπεριφορά, η υπερβολή και η ακρότητα από την μία, καθώς και η στέρηση και η αποχή από την άλλη, δεν είναι πάντα αποτελέσματα κρίσης, σύγχυσης και τρέλας. Εννιά στις δέκα φορές είναι συνειδητές επιλογές, αφού η προσμονή της επιτυχίας επισκιάζει σχεδόν πάντα τον φόβο της αποτυχίας. Η ακρότητα δεν αναγνωρίζει πλέον κατεύθυνση και δεν επιτρέπει να ρωτήσεις "τι πάω να κάνω" πριν το κάνεις. Ούτε δέχεται να καμφθεί, υποστηριζόμενη από ένα απύθμενο και μόνιμα ανικανοποίητο εγώ, που τόσο έντεχνα έχουν ισχυροποιήσει όλες σχεδόν οι ανθρώπινες συνιστώσες στον πλανήτη της ισοπέδωσης τα τελευταία χρόνια. Έτσι, η κοινωνία που επιτρέπει στον ανίκανο να δρέπει τα αυτά και περισσότερα από τον ικανό, έγινε σούπα... χυλός... και μάλιστα πολύ άγευστος. Γιατί αδελφός της υπερβολής είναι ο κορεσμός που δεν σε αφήνει πλέον να εκτιμήσεις... και μαζί μ' αυτόν όλες οι παθογένειες που τον ακολουθούν.

Θα αφήσω τον Αριστοτέλη να μιλήσει. Όσα κι αν του προσάπτω σχετικά με την επιφανειακή απέχθειά του προς τους Προπλατωνικούς, το πνεύμα του δεν έχει βρει ταίρι έκτοτε.  Αυτό πού γίνεται είναι αληθινό είπε, το δε αληθινό βρίσκει πάντα τρόπο να γίνεται. Δεν υπάρχει καλύτερο φίλτρο για να φιλτράρετε όλες τις αρλούμπες που ακούτε και που είναι πολλές στην εποχή της πληροφορίας που ζούμε. Πάρα πολλές… Έτσι απλά όμως ξέρεις τι είναι πραγματικότητα και τι φαντασίωση, εικασία ή wishful thinking στα νεοελληνικά. Έτσι ξεχωρίζεις την αλήθεια από την πλάνη.

Ότι λοιπόν δεν αντέχει στην δοκιμασία της πραγματικότητας δεν είναι αληθινό. Απλά. Και όταν διαπιστώνετε ότι όλα αυτά που σας λένε βρίσκουν δυσκολία στην εφαρμογή, κάντε το καλύτερο που μπορείτε… Αποδεχθείτε τις ζημιές σας (το χάσιμο χρόνου κλπ) και φύγετε. Η εργασία σας, ο αθλητισμός, η ενασχόληση με την φιλοσοφική και ιστορική αναζήτηση και όλα αυτά μαζί ακόμη και τις προσωπικές σας σχέσεις, δεν είναι αυτοσκοποί. Είναι μέσα. Είναι εργαλεία. Ακόμη και αυτή η ίδια η Γνώση δεν είναι αυτοσκοπός παρά ένα εργαλείο, ένα μέσον προς επίτευξη κάποιου στόχου… Ποιού αλήθεια; Την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να την ακούσουμε αλλά – δοκιμάστε το – όσους κι αν ρωτήσετε θα πάρετε απαντήσεις τύπου από την πόλη έρχομαι… Εγώ το δοκίμασα πολλές φορές και ούτε μία δεν άκουσα ένα ¨δεν ξέρω¨...

Τα μέσα, δεν πρέπει να σας απασχολούν πολύ. Δεν πρέπει δηλαδή να σας υποδουλώνουν κι από αφέντες να καταντήσετε σκλάβοι. Η πραγματικότητα είναι απλή. Η αλήθεια επίσης. Δεν μπορεί λοιπόν τα μέσα να είναι περίπλοκα και χρονοβόρα. Φίλτρο δεύτερο, αυτό δικό μου όχι του Αρίστου… Ότι δεν μαθαίνεται σχετικά γρήγορα και εύκολα, δεν έχει ελπίδες να τα καταφέρει στην πραγματική καθημερινή ζωή.

Απλά όχι χρονοβόρα. Η ζωή είναι μικρή, δεν υπάρχει χρόνος για να λύνουμε κόμπους.

(ΗΚ)

φωτό: Απόσπασμα από τον εσωτερικό μονόλογο (Απογευματινό Ηλιοτρόπιο, 1976) του Βρεττάκου. Δεν θα μπορούσα να δώσω καλύτερο ορισμό στο ΅Λακωνίζειν΅.