ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ

Οταν αντέδρασα για την αηδία που έλαβε χώρα προχθες στο Σύνταγμα με όλους εκείνους τους διαταραγμένους που θέλουν να βγάλουν το κρεβάτι τους έξω από την κρεβατοκάμαρα στην κοινή θέα, μία... κάποια τέλος πάντων, ενοχλήθηκε και έθεσε θέμα "δημοκρατικής ευαισθησίας". Επειδή όμως εγώ τάχω πάρει κατά το κοινώς λεγόμενον με αυτήν την λέξη-καραμέλα που έχει χάσει εντελώς το νόημά της, την ρώτησα να μου εξηγήσει με δύο - τρείς λέξεις τι χαρακτηρίζει μία Δημοκρατία. Χάρηκε η χαζή, τσίμπησε και άρχισε να μου λέει τα κλασσικά, δηλαδή ότι η δύναμη των αποφάσεων βρίσκεται στην πλειοψηφία και όλα αυτά τα πεζά.

"Αν λοιπόν ναυαγήσετε σε ένα νησί, εσύ, δυό τρείς φίλες σου και 25 άντρες", της είπα κι εγώ "και μετά από λίγες ημέρες, λόγω φυσικών ορμών, θέσουν το θέμα της σεξουαλικής ικανοποίησής τους σε ψηφοφορία, θα αποδεχθείς το αποτέλεσμα που θα λέει παμψηφεί να σας αλλάξουν τα φώτα;" Με διέκοψε με έντονο τρόπο γιατί εθίγει, αφού κι εγώ χρησιμοποίησα εσκεμένως χυδαίες λέξεις και εκφράσεις (που σαφώς δεν αναπαράγω εδώ) για να την κάνω να δεί επιτέλους την βλακεία της. "Μα, θα υπάρχουν κάποια όρια" ψέλλισε. "Και ποιός θα τα βάλει αυτά τα όρια"; επέμενα εγώ. "Η..... πλειο...ψηφία...." μουρμούρισε σιγανά σαν να είδε μπροστά της φάντασμα. Δεν ξαναμίλησε.

Ολη αυτή η ισοπέδωση που έχει μολύνει την κοινωνία μας τελευταία, μας κάνει να νομίζουμε ότι μπορούμε να έχουμε γνώμη επί παντός χωρίς να έχουμε ποτέ μελετήσει τίποτα. Ετσι, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουμε, λες και μόνο η παρουσία μας στον πλανήτη μας δίνει το δικαίωμα να αφήνουμε να δραπετεύουν απίστευτες ηλιθιότητες από το έρκος των οδόντων μας. Και επειδή μας φαίνονται δύσκολα όλα αυτά από ένα σημείο και μετά, ειδικά όταν η ανάγκη χτυπήσει την πόρτα μας - επειδή τότε και ο πιό κουτός καταλαβαίνει ότι δεν ξέρει και νοιώθει μειωμένος - εκτονώνουμε την απελπισία μας πάνω σε ότι βρούμε στο διάβα μας, καταστρέφοντας και αποδομώντας, μπας και νοιώσουμε λίγο δυνατοί. Τα ζούμε σήμερα...

Ο Βίων (ο φιλόσοφος), έλεγε πολύ σοφά ότι, όπως οι μνηστήρες, μη μπορώντας να πλησιάσουν την Πηνελόπη, συνευρίσκονταν με τις υπηρέτριες της, έτσι και κείνοι που δεν μπορούν να κατακτήσουν την φιλοσοφία, αναλώνονται σε άλλες εντελώς ανάξιες μελέτες. Το πόση σοφία εμπεριέχει αυτή η φράση, θα χρειαζόμουν ολόκληρο βιβλίο για να την αναπτύξω. Μην ανησυχείτε όμως, δεν θα το κάνω. Ευτυχώς για όλους μας, εκτός από την εκπαίδευση του νού, χρειάζεται εκγύμναση και το σώμα. Ωρα για γυμναστήριο...
Δυό λέξεις μόνο: Η αντιπροσώπευση και η ψήφος μία φορά κάθε 4 χρόνια ώς μόνο μέσον καταγραφής της θέλησης των πολιτών, είναι συνταγή για καταστροφή και σαφέστατα μη-ελληνική. Οποια κοινωνικοπολιτική δομή δεν έχει "αμεσότητα" που απαιτεί ισχυρές και στο μέτρο του δυνατού αυτάρκεις τοπικές κοινωνίες και "ισότητα" που εκφράζεται πρωτίστως δια της "κληρώσεως" (και όχι μόνο δια της ψήφου), δεν αντέχει στον χρόνο. Αυτό που βλέπετε σήμερα, ούτε καν δημοκρατία δεν είναι...

(ΗΚ)