ΟΤΑΝ ΣΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΟ. ΔΕΝ ΓΥΡΝΑΣ ΠΙΣΩ. ΠΟΤΕ.
Εγραφα τις παρακάτω γραμμές πρίν πέντε χρόνια και όπως τις ξαναδιαβάζω πίνωντας τον καφέ μου, διαπιστώνω πόσο ¨στατική¨ έχει καταντήσει σε τόσο σοβαρά θέματα η κοινωνία μας αφού είναι ακόμη επίκαιρες επί της αρχής. Πέντε ολόκληρα χρόνια... Ισως τελικά να μην αλλάξει ποτέ! Εγραφα λοιπόν: Παρακολουθώ μέρες τώρα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από την δήλωση Χ (δεν έχει σημασία το όνομα, δεν αξιζει καν αναφοράς), αυτού του θλιβερού υποκειμένου που η αλλαζονία του προσομοιάζει εκείνη των γιγάντων που κάποτε θέλησαν να ανέβουν στον Ολυμπο και να πάρουν την θέση των θεών. Μόνο που αυτός δεν είναι γίγαντας. Δεν είναι ούτε καν νάνος... Απαξιώ να τον σχολιάσω αλλά τα όσα διάβασα με έκαναν να σκεφτώ ξανά για τις ανθρώπινες σχέσεις, αυτό το ανεξάντλητο αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα για μένα. Και δεν μιλώ βέβαια μόνο για τις ερωτικές - καλοκαίρι έφτασε, τα μυαλά στις Ελληνικές παραλίες χάνονται και έτσι πρέπει να το διευκρινίσω και αυτό - αλλά τις φιλικέ...