ΑΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΧΘΡΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΦΙΛΟΥΣ

Κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής στην Ινδία, ένας Βρετανός αξιωματικός χτύπησε έναν Ινδό πολίτη στο πρόσωπο, και η αντίδραση του Ινδού ήταν να ανταποδώσει το χτύπημα με τόση δύναμη που ξάπλωσε τον Εγγλέζο στο χώμα.

Σαστισμένος από το σόκ ο αξιωματικός έσπευσε στο διοικητήριο με σκοπό να ζητήσει την σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία του "ασεβούς" Ινδού. Δεν μπορούσε να χωρέσει στο κεφάλι του πώς ένας Ινδός τόλμησε να σηκώσει χέρι πάνω σε αξιωματικό του αυτοκρατορικού στρατού.

Ο διοικητής του όμως αντέδρασε πολύ παράξενα. Τον διέταξε να ηρεμήσει, άνοιξε ένα χρηματοκιβώτιο γεμάτο λεφτά και του είπε: "πάρε από το χρηματοκιβώτιο όσα χρήματα μπορείς να κουβαλήσεις και πήγαινε στον Ινδό να του τα δώσεις ζητώντας του συγχρόνως συγγνώμη για το επεισόδιο". Η αντίδραση του έκπληκτου αξιωματικού δεν στάθηκε ικανή να μεταπείσει τον διοικητή του, ούτε η επιμονή του στο ότι αυτή η ενέργεια του Ινδού είναι προσβολή και για την στολή και για τον διοικητή τον ίδιο αλλά, και σημαντικότερα, για την Μεγαλειότητά της, την Βασίλισσα. Αναγκαστικά όμως συμμορφώθηκε και υπήκουσε στην διαταγή, πήρε τα χρήματα και πήγε στον Ινδό πολίτη, του τα έδωσε και του ζήτησε και συγγνώμη από πάνω.

Ο Ινδός αποδέχτηκε τη συγγνώμη του Αγγλου μαζί με το δώρο (τα χρήματα) και ξέχασε βολικά ότι πριν λίγο τον είχε ξεφτιλήσει δημόσια, χαστουκίζοντάς τον στο έδαφος της χώρας του... Ποιός; Ενας αποικιοκράτης που είχε καταλάβει την πατρίδα του δια της βίας. Καλός επιχειρηματίας όμως - ο Ινδός - επένδυσε έξυπνα τα λεφτά αγοράζοντας ένα τρίκυκλο για να εκτελεί μεταφορές. Το ένα έφερε το άλλο και σε λίγο έγινε πολύ πλούσιος, ξεχνώντας το χαστούκι που είχε φάει. Οι Αγγλοι όμως δεν τό ξέχασαν...

Κάποια στιγμή ο διοικητής κάλεσε τον αξιωματικό που έιχε εμπλακεί στο επεισόδιο με τα χαστούκια και τον διέταξε να πάει να τον βρεί - τον Ινδό - και να τον χαστουκίσει δημόσια, μπροστά στους συμπολίτες του, χωρίς καν να του δώσει εξηγήσεις, Ετσι ψυχρά. "Ηρθε η ώρα" του είπε με νόημα...

"Μα έχει πλέον πολλά λεφτά, έχει προσλάβει σωματοφύλακες, αν πάω να τον χτυπήσω θα με σκωτώσουν" ψέλλισε ο αξιωματικός μην μπορώντας να παρακολουθήσει την σκέψη του διοικητού του.  "Δεν θα σε σκοτώσει, πήγαινε να το κάνεις χωρίς δεύτερη κουβέντα, είναι διαταγή" του αντιγύρισε αυστηρά ο διοικητής. Κι αυτός πήγε... τον βρήκε και παρουσία πολλών άλλων Ινδών πολιτών, τον χαστούκισε στο πρόσωπο τόσο δυνατά που τον έριξε στο χώμα. Και τότε έγινε το αναπάντεχο...

Ο Ινδός που την προηγούμενη φορά είχε ανταποδώσει το χτύπημα, δεν αντέδρασε. Ούτε καν τόλμησε να κυττάξει τον Άγγλο αξιωματικό στα μάτια. Εκπληκτος ο τελευταίος επέστρεψε γρήγορα στον διοικητή του να αναφέρει το γεγονός, για τον ακούσει να του λέει: 

"Βλέπω στο πρόσωπό σου ζωγραφισμένη την απορία...".

"Μα, κύριε διοικητά, την πρώτη φορά που τον χαστούκισα μου το ανταπέδωσε και ας ήταν φτωχός, και σήμερα που έχει δύναμη και πλούτο, δεν τόλμησε να πει λέξη, πώς γίνεται αυτό;"

"Γιατί την πρώτη φορά είχε μόνο την αξιοπρέπειά του. Αυτή ήταν το πιο πολύτιμο πράγμα που είχε στην ζωή του", του απήντησε ο διοικητής. "Την δεύτερη φορά, έχοντας πουλήσει την αξιοπρέπειά του για χρήματα, την είχε ήδη βάλλει σε δεύτερη μοίρα. Τώρα για εκείνον το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή του είναι τα χρήματα, όχι η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπειά του".

---

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που πούλησαν την πατρίδα μου για τριάντα αργύρια και κάτι κάλπικους δαρεικούς... Ο Ιππίας έφερε τους Πέρσες στον Μαραθώνα, ο Εφιάλτης πρόδωσε τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες και κάτι αντιγραφείς τους ξεπουλούν την πατρίδα μου σήμερα αντί πινακίου φακής. Αλλά χειρότεροι από όλους αυτούς μαζί, είναι οι υπόλοιποι που τους ανέχονται. Να θυμάστε κάτι: Αν φοβάστε να κάνετε εχθρούς, δεν θα αποκτήσετε ποτέ αληθινούς φίλους. Αυτά.
(ΗΚ)